Ontwerp positie: (in ontwikkeling)
De treinreis van Zwolle naar Rotterdam maak ik vaak tijdens mijn studie tot architect. Achter mijn laptop werk ik aan de laatste puntjes voor de studio, maar af en toe kijk ik ook uit het raam. Het landschap verandert van het rivierenlandschap rond Zwolle naar het bosrijke gebied van de Veluwe, om vervolgens te veranderen naar een polderlandschap. Loofbomen maken plaats voor naaldbomen, het organische landschap van de Veluwe wordt een orthogonaal landschap in de polder, en landbouwgrond maakt plaats voor verstedelijking. De verandering in het landschap stopt echter bij de architectuur. Als je alle gebouwen langs de route van Zwolle naar Rotterdam naast elkaar zou zetten, zou je nauwelijks verschil zien. De landelijke standaardisering van architectuur zorgt ervoor dat de identiteit van een locatie verloren gaat.
De regels in de natuur kunnen wellicht uitkomst geven om locatie specifieke architectuur te maken in plaats van een eenheidsworst? Hierbij kijk ik voor nu naar twee natuurregels: Inheemse flora en fauna & kruisbestuiving.
De ‘inheemse’ architectuur:
Een inheemse plant komt van nature voor in een gebied terwijl een exoot zich heeft genesteld in een gebied waar deze niet van nature voortkomt. Het principe inheemse vs exotische planten zou je kunnen vertalen naar architectuur. Bij het maken van architectuur probeer ik daarom rekening te houden met de locatie om de architectuur ‘inheems’ te houden. Hierbij kijk ik naar de bodem, flora en fauna, het klimaat, maar ook de geschiedenis van de plek en de maatschappelijke waarde. De maatschappelijke waarde wordt bepaald door de mensen die op een plek wonen. Het is dus interessant om te kijken hoe de architectuur een positieve bijdrage kan leveren aan de community. Hierdoor probeer ik de identiteit van een locatie te versterken door een locatie specifiek ontwerp te maken.
Kruisbestuiving:
Ecologisch gezien gebeurt er het meest waar de ene leefomgeving de andere ontmoet. Denk bijvoorbeeld aan de kruisbestuiving van twee verschillende planten, wat kan leiden tot een nieuwe soort. Deze theorie probeer ik ook in mijn architectuur te brengen, denk bijvoorbeeld aan de stad vs de landbouw, de duinen vs de zee, introvert vs extrovert of aan leegstand vs dakloosheid. Hierbij vind ik het interessant om twee uitersten bij elkaar te brengen. De schuring tussen deze twee uitersten kan namelijk leiden tot interessante architectuur en wellicht iets nieuws?
Inheemse architectuur:
n.t.b.
Kruisbestuiving:
n.t.b.